Kalligrafie en een regenachtig Meknes
Blijf op de hoogte en volg Heleen
24 Februari 2013 | Marokko, Rabat
Hoihoi,
Ook de derde week is snel gegaan. Het is alweer weekend.
Op woensdag hebben we een workshop kalligrafie gehad. Het resultaat mocht er nog best wezen ook. Maar het is nog best moeilijk.
Gisteren met Judith naar Meknes gegaan. Tenminste dat was het plan. Ondanks het verschrikkelijk slechte weerbericht zijn we gegaan. Om 8.12 zouden we de trein nemen. Maar dan denk je dat je eindelijk af bent van de NS, dan komt de ONCF om de hoek kijken. Op het spoor richting Kenitra/Meknes/Fes stond een trein stil. Op het spoor richting Casa en Marrakesh stond geen trein, maar was de trein al zeker een halfuur vertraagd. En niet dat er iets wordt omgeroepen ofzo.. of ja toch: die ene trein naar Marrakesh die maar niet op kwam dagen, die werd wel omgeroepen, maar de rest niet.
Uiteindelijk zaten we 3 kwartier later toch in de trein op weg naar Meknes. Iets meer dan 2 uur later waren we er. En natuurlijk regende het er pijpenstelen. We namen een taxi naar de medina en zijn we snel over Place el Hadim gelopen om direct een etenstentje in te duiken, want we hadden trek. Inmiddels begon het natuurlijk harder en harder te regenen. Nadat we het eten op hadden zijn we nog even richting de souq geweest, eigenlijk vooral om een paraplu aan te schaffen. Die hebben we gevonden, maar natuurlijk ook veel te veel voor betaald. De rest van de souq zag er ook wat armoediger uit dan die in Rabat, of dat door de regen kwam.... Na nog iets meer te hebben gelopen besloten om toch maar weer de taxi terug te pakken naar het station en weer terug te gaan naar Rabat. Lang leve de medina van Rabat, hier nog geslaagd voor een pyjama, want wilde een iets warmere hebben voor komend weekend (in de Sahara).
Vervolgens nog wat gaan eten bij een soort van Pizzeria bij mij om de hoek.
Toen ik thuiskwam: waar is je vriendin? Bleek dat Zoubida mij had gezien. Dus, Judith: Kom je volgende keer mee naar huis?
Bij thuiskomst, kreeg ik ondanks het uiteten nog een heerlijk gebakje aangeboden. Een soort Marokkaanse tompouce, heerlijk dus.
Voor de mensen die het niet op facebook hadden zien staan: Volgend weekend ga ik samen met Sharifa en haar gastzusje een toch maken naar Merzouga, zo ongeveer aan de andere kant van Marokko. Hier kijk ik erg naar uit en de verhalen volgen natuurlijk als ik terug ben. Dan niet op zondag, maar waarschijnlijk ergens op dinsdag in de loop van de dag.
xx
Heleen
Ook de derde week is snel gegaan. Het is alweer weekend.
Op woensdag hebben we een workshop kalligrafie gehad. Het resultaat mocht er nog best wezen ook. Maar het is nog best moeilijk.
Gisteren met Judith naar Meknes gegaan. Tenminste dat was het plan. Ondanks het verschrikkelijk slechte weerbericht zijn we gegaan. Om 8.12 zouden we de trein nemen. Maar dan denk je dat je eindelijk af bent van de NS, dan komt de ONCF om de hoek kijken. Op het spoor richting Kenitra/Meknes/Fes stond een trein stil. Op het spoor richting Casa en Marrakesh stond geen trein, maar was de trein al zeker een halfuur vertraagd. En niet dat er iets wordt omgeroepen ofzo.. of ja toch: die ene trein naar Marrakesh die maar niet op kwam dagen, die werd wel omgeroepen, maar de rest niet.
Uiteindelijk zaten we 3 kwartier later toch in de trein op weg naar Meknes. Iets meer dan 2 uur later waren we er. En natuurlijk regende het er pijpenstelen. We namen een taxi naar de medina en zijn we snel over Place el Hadim gelopen om direct een etenstentje in te duiken, want we hadden trek. Inmiddels begon het natuurlijk harder en harder te regenen. Nadat we het eten op hadden zijn we nog even richting de souq geweest, eigenlijk vooral om een paraplu aan te schaffen. Die hebben we gevonden, maar natuurlijk ook veel te veel voor betaald. De rest van de souq zag er ook wat armoediger uit dan die in Rabat, of dat door de regen kwam.... Na nog iets meer te hebben gelopen besloten om toch maar weer de taxi terug te pakken naar het station en weer terug te gaan naar Rabat. Lang leve de medina van Rabat, hier nog geslaagd voor een pyjama, want wilde een iets warmere hebben voor komend weekend (in de Sahara).
Vervolgens nog wat gaan eten bij een soort van Pizzeria bij mij om de hoek.
Toen ik thuiskwam: waar is je vriendin? Bleek dat Zoubida mij had gezien. Dus, Judith: Kom je volgende keer mee naar huis?
Bij thuiskomst, kreeg ik ondanks het uiteten nog een heerlijk gebakje aangeboden. Een soort Marokkaanse tompouce, heerlijk dus.
Voor de mensen die het niet op facebook hadden zien staan: Volgend weekend ga ik samen met Sharifa en haar gastzusje een toch maken naar Merzouga, zo ongeveer aan de andere kant van Marokko. Hier kijk ik erg naar uit en de verhalen volgen natuurlijk als ik terug ben. Dan niet op zondag, maar waarschijnlijk ergens op dinsdag in de loop van de dag.
xx
Heleen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
